Wędrówka po Borach Tucholskich. W poszukiwaniu kurki, koźlarza oraz innych grzybów
2023-08-01Kurka
Kurka to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i poszukiwanych grzybów w Polsce. Jej charakterystyczny, jaskrawożółty kapelusz i jaśniejszy trzon sprawiają, że jest trudna do pomylenia z innymi gatunkami. W Borach Tucholskich, szczególnie pod sosnami i dębami, można natrafić na obfite występy tego smacznego i cenionego gatunku.
Koźlarz
Koźlarz to kolejny popularny grzyb w lasach Borów Tucholskich.
Koźlarz czerwony
Koźlarz czerwony, nazywany także pomarańczowym koźlakiem, to jedno z charakterystycznych i pięknych znalezisk grzybowych w Borach Tucholskich. Jego kapelusz, o średnicy 3-15 cm, przyjmuje różne formy w zależności od wieku. Młode okazy są kuliste, później stają się półkuliste, a na końcu łukowate. Barwa kapelusza waha się między pomarańczowoczerwonym, czerwonopomarańczowym, a ciemno lub ceglastoczerwonym.
Cienki brzeg kapelusza zwisa poza rurki w postaci delikatnej błonki, zwanej skórką. Rurki koźlarza czerwonego mają siwawy odcień z oliwkowym zabarwieniem. Pory są drobne i okrągłe, na początku białe, później stają się siwawo-brązowe, a na końcu przybierają kolor oliwkowy. Trzon osiąga wysokość od 5 do 18 cm i jest cylindryczny, pełny i nieco rozszerza się ku dołowi. Jest pokryty białawymi łuskami, które u młodych okazów są białe, a u starszych pomarańczowoczerwone. Pod kapeluszem, łuski pozostają długo białe.
Miąższ koźlarza czerwonego jest gruby, twardy i soczysty. Po przekrojeniu staje się ciemniejszy. Ma łagodny smak i niewyraźny zapach. U starszych okazów miąższ w trzonie może stać się łykowaty, a w kapeluszu bardziej miękki i wodnisty.
Koźlarz Babka
Koźlarz babka to kolejny interesujący grzyb spotykany w Borach Tucholskich. Jego kapelusz osiąga średnicę do 20 cm. U młodych egzemplarzy jest półkolisty do poduszkowatego, a u starszych staje się gładki. W wilgotnych warunkach powierzchnia kapelusza może być lekko śluzowata. Barwa kapelusza waha się od jasnobrązowej do ciemnobrązowej.
Trzon koźlarza babki ma grubość do 3,5 cm i osiąga wysokość do 17 cm. Jest pełny, cylindryczny i smukły, zwężając się w kierunku kapelusza. Jego kolor jest biały, a pokryty jest licznymi ciemnobrązowymi do czarnych kosmkami.
Rurki mają długość do 25 mm i są głęboko wcięte przy trzonie. W młodych okazach są białawe, a w starszych przybierają szarobrązową barwę. Pory są niemal okrągłe i drobne, a uszkodzone nie zmieniają swojej barwy.
Miąższ koźlarza babki jest biały do białokremowego, a u podstawy może być białozielonkawy. Jest włóknisty i u młodych okazów jędrny, a u starych miękki i wodnisty. Uszkodzony nie zmienia swojej barwy. Smak i zapach są przyjemne, ale słabe.
Do koźlarza czerwonego bardzo podobny jest koźlarz pomarańczowożółty, natomiast kozak brązowy bywa mylony z podobnie wyglądającym goryczakiem żółciowym.
Podczas zbierania grzybów w Borach Tucholskich, należy pamiętać o zachowaniu ostrożności i szacunku dla przyrody. Zbieraj tylko te gatunki, które znasz i wiesz, że są jadalne.
Wędrówka po Borach Tucholskich w poszukiwaniu grzybów to nie tylko okazja do poznania różnorodności przyrody, ale także do spędzenia czasu na łonie natury, czerpiąc radość z odnalezienia tych cennych darów lasu.
A jakie jeszcze grzyby znajdziesz w Borach Tucholskich i gdzie wybrać się na grzybobranie? O tym jeszcze będziemy pisali.